Αντιπροσωπία της Κίνησης
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ για την Ανάπτυξη της Κεντρικής Μακεδονίας επισκέφθηκε τη
Χαλκιδική και είχε συναντήσεις με επιχειρηματίες και στελέχη επιχειρήσεων
μεταποίησης προϊόντων του πρωτογενούς τομέα, με τον πρόεδρο και μέλη της
διοίκησης του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Χαλκιδικής.
Στην αντιπροσωπία της Κίνησης συμμετείχαν ο συντονιστής Γιάννης Μαγκριώτης και οι φίλοι Αστέριος Αλβανός, Δημήτρης Ευαγγελινός, Ανδρέας Παπαγιάννης, Γιάννης Σιμώνης και Θανάσης Τσίγκας.
Στην αντιπροσωπία της Κίνησης συμμετείχαν ο συντονιστής Γιάννης Μαγκριώτης και οι φίλοι Αστέριος Αλβανός, Δημήτρης Ευαγγελινός, Ανδρέας Παπαγιάννης, Γιάννης Σιμώνης και Θανάσης Τσίγκας.
Επισκέφθηκαν διαδοχικά τις
μεταποιητικές μονάδες τροφίμων και ελιάς, ARI (Ελληνικά ορεκτικά) στο Λάκκωμα,
Olive Exporters στην Πορταριά, και Chliapas olives στον Πολύγυρο και στη συνέχεια
τον πρόεδρο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Ιωάννη Κουφίδη στα γραφεία του
Επιμελητηρίου.
Σημείωσαν ότι στη Χαλκιδική
παράγονται τα 2/3 της βρώσιμης ελιάς της χώρας μας, δηλαδή περίπου 160.000
τόνοι, και η προοπτική είναι θετική.
Τόνισαν όμως με έμφαση ότι, πέραν των γενικότερων προβλημάτων, όπως η υψηλή φορολογία, η αδυναμία των τραπεζών για χρηματοδότηση και οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, οι παραγωγικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τρία εκρηκτικά προβλήματα, τα οποία είναι τα ίδια που απασχολούν και τις τουριστικές δραστηριότητες:
1. Το ελλιπές οδικό δίκτυο προσέγγισης των επιχειρήσεων και το κεντρικό, ιδιαίτερα τους τουριστικούς μήνες.
Τόνισαν όμως με έμφαση ότι, πέραν των γενικότερων προβλημάτων, όπως η υψηλή φορολογία, η αδυναμία των τραπεζών για χρηματοδότηση και οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, οι παραγωγικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τρία εκρηκτικά προβλήματα, τα οποία είναι τα ίδια που απασχολούν και τις τουριστικές δραστηριότητες:
1. Το ελλιπές οδικό δίκτυο προσέγγισης των επιχειρήσεων και το κεντρικό, ιδιαίτερα τους τουριστικούς μήνες.
3. Την έλλειψη υδάτινων πόρων για
την παραγωγή των προϊόντων.
Τέλος, επεσήμαναν ότι η υποστήριξη τόσο των κυβερνήσεων όσο και της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης είναι ανεπαρκής.
Από την πλευρά τους οι εκπρόσωποι της Κίνησης επεσήμαναν:
1. Η Χαλκιδική είναι από τις περιφερειακές ενότητες της χώρας με την υψηλότερη ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας σε όλους τους τομείς. Ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας και η μεταποίηση, κυρίως της πρωτογενούς παραγωγής, αλλά και ο μεταλλευτικός κλάδος έχουν υψηλές αποδόσεις και ποιότητα, λόγω των τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων, της επενδυτικής δραστηριότητας ντόπιων και ξένων επενδυτών και της γειτνίασης με το μεγάλο αστικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και τη βαλκανική ενδοχώρα.
2. Το αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης αλλά και ο οδικός άξονας της Εγνατίας και οι συνδέσεις του με τις χώρες της Βαλκανικής και της Ευρώπης είναι οι βασικές αναπτυξιακές υποδομές που ενισχύουν τον τουρισμό και τις οικονομικές δραστηριότητες της Χαλκιδικής.
Γι’ αυτό υπάρχει και μεγάλη ανησυχία από την κατασκευή και λειτουργία των πολλών διοδίων στο οδικό δίκτυο της Εγνατίας.
3. Είναι γεγονός ότι τόσο το κεντρικό οδικό δίκτυο της Χαλκιδικής όσο και το εσωτερικό είναι ξεπερασμένα και ιδιαίτερα καταπονημένα και δεν μπορούν να υποστηρίξουν τις γρήγορες και ασφαλείς μετακινήσεις ανθρώπων και εμπορευμάτων.
4. Μετά το 2012 δεν δημοπρατήθηκε κανένα οδικό έργο, ενώ αυτά που δημοπρατήθηκαν τόσο από την Εγνατία όσο και από την κρατική περιφέρεια, ουσιαστικά ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί και παρουσιάζουν ανεξήγητες αυξήσεις στα κόστη τους.
Στο δεύτερο και το τρίτο «πόδι» δεν μελετήθηκε και δεν δημοπρατήθηκε κανένα σημαντικό οδικό έργο.
5. Τα δύο έργα της Εγνατίας καθυστερούν εξοργιστικά:
α) Το οδικό τμήμα (Μουδανιά-Ποτίδαια) δόθηκε προς χρήση με τρία χρόνια καθυστέρηση και το τελευταίο χιλιόμετρο, λόγω παράλογων προσφυγών, που καμία δεν δικαιώθηκε στο ΣτΕ, και λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης από την κυβέρνηση, δεν έχει ασφαλή χρόνο κατασκευής.
β) Το οδικό τμήμα (Θέρμη-Γαλάτιστα) επίσης δόθηκε προς χρήση με τρία χρόνια καθυστέρηση και ημιτελές αφού για τα δύο τελευταία
και κρίσιμα χιλιόμετρα δεν υπάρχουν απαλλοτριώσεις ούτε και πόροι για την κατασκευή τους.
6. Τα δύο βασικά έργα της περιφέρειας, όπως το οδικό τμήμα (Ποτίδαια-Καλλιθέα) και η παράκαμψη της Αρναίας, που δημοπρατήθηκαν το 2011 από την κρατική περιφέρεια και έπρεπε να τελειώσουν το 2014, παραδόθηκαν πέρυσι, χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί με κίνδυνο ατυχημάτων ‒ οι ευθύνες της αιρετής περιφέρειας, που ανέλαβε μετά το 2011 τη διαχείρισή τους, είναι μεγάλες.
7. Δεν προχώρησε η κατασκευή των τριών φραγμάτων και των δικτύων διανομής νερού για την ύδρευση της Χαλκιδικής αλλά και για την άρδευση των καλλιεργειών, με κίνδυνο να παρουσιάσει ακόμη μεγαλύτερες ελλείψεις η Χαλκιδική τα επόμενα χρόνια και να υποβαθμιστεί η ποιότητα του παρεχόμενου σήμερα.
Δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκαν οι μελέτες των δύο φραγμάτων (Ολύνθιου και Πετρένια), που είχαν επίσης δημοπρατηθεί το 2011, και δεν έχουν διασφαλιστεί οι πόροι για την ολοκλήρωσή τους και φυσικά την κατασκευή τους. Το φράγμα του Χαβρία, οι μελέτες του οποίου είχαν ολοκληρωθεί το 2014 και είχαν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ για την κατασκευή του την ίδια χρονιά, απεντάχθηκε το 2016, χωρίς εξήγηση.
8. Ο σχεδιασμός για τη διαχείριση των σκουπιδιών στη Χαλκιδική έχει μείνει πολύ πίσω και, ακόμη χειρότερα, η λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών στις ξενοδοχειακές και τουριστικές υποδομές είναι πλημμελής. Σχεδόν ανύπαρκτες είναι οι υποδομές διαχείρισης των βιομηχανικών και βιοτεχνικών αποβλήτων. Οι προσπάθειες των παραγωγών δεν επαρκούν, οι αρμόδιες υπηρεσίες αργούν να εγκρίνουν τις μελέτες κατασκευής τους, ενώ η κυβέρνηση και η περιφέρεια μαζί με τους δήμους δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για συνδυασμένες λύσεις με τη χρηματοδότηση από ευρωπαϊκούς πόρους.
Το περιβάλλον κινδυνεύει με υποβάθμιση σε μια ευαίσθητη για πολλούς λόγους περιοχή και οι επιχειρήσεις είναι εκτεθειμένες στην αδιαφορία της πολιτείας και στην αυθαιρεσία των υπηρεσιών.
Τέλος, επεσήμαναν ότι η υποστήριξη τόσο των κυβερνήσεων όσο και της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης είναι ανεπαρκής.
Από την πλευρά τους οι εκπρόσωποι της Κίνησης επεσήμαναν:
1. Η Χαλκιδική είναι από τις περιφερειακές ενότητες της χώρας με την υψηλότερη ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας σε όλους τους τομείς. Ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας και η μεταποίηση, κυρίως της πρωτογενούς παραγωγής, αλλά και ο μεταλλευτικός κλάδος έχουν υψηλές αποδόσεις και ποιότητα, λόγω των τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων, της επενδυτικής δραστηριότητας ντόπιων και ξένων επενδυτών και της γειτνίασης με το μεγάλο αστικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και τη βαλκανική ενδοχώρα.
2. Το αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης αλλά και ο οδικός άξονας της Εγνατίας και οι συνδέσεις του με τις χώρες της Βαλκανικής και της Ευρώπης είναι οι βασικές αναπτυξιακές υποδομές που ενισχύουν τον τουρισμό και τις οικονομικές δραστηριότητες της Χαλκιδικής.
Γι’ αυτό υπάρχει και μεγάλη ανησυχία από την κατασκευή και λειτουργία των πολλών διοδίων στο οδικό δίκτυο της Εγνατίας.
3. Είναι γεγονός ότι τόσο το κεντρικό οδικό δίκτυο της Χαλκιδικής όσο και το εσωτερικό είναι ξεπερασμένα και ιδιαίτερα καταπονημένα και δεν μπορούν να υποστηρίξουν τις γρήγορες και ασφαλείς μετακινήσεις ανθρώπων και εμπορευμάτων.
4. Μετά το 2012 δεν δημοπρατήθηκε κανένα οδικό έργο, ενώ αυτά που δημοπρατήθηκαν τόσο από την Εγνατία όσο και από την κρατική περιφέρεια, ουσιαστικά ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί και παρουσιάζουν ανεξήγητες αυξήσεις στα κόστη τους.
Στο δεύτερο και το τρίτο «πόδι» δεν μελετήθηκε και δεν δημοπρατήθηκε κανένα σημαντικό οδικό έργο.
5. Τα δύο έργα της Εγνατίας καθυστερούν εξοργιστικά:
α) Το οδικό τμήμα (Μουδανιά-Ποτίδαια) δόθηκε προς χρήση με τρία χρόνια καθυστέρηση και το τελευταίο χιλιόμετρο, λόγω παράλογων προσφυγών, που καμία δεν δικαιώθηκε στο ΣτΕ, και λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης από την κυβέρνηση, δεν έχει ασφαλή χρόνο κατασκευής.
β) Το οδικό τμήμα (Θέρμη-Γαλάτιστα) επίσης δόθηκε προς χρήση με τρία χρόνια καθυστέρηση και ημιτελές αφού για τα δύο τελευταία
και κρίσιμα χιλιόμετρα δεν υπάρχουν απαλλοτριώσεις ούτε και πόροι για την κατασκευή τους.
6. Τα δύο βασικά έργα της περιφέρειας, όπως το οδικό τμήμα (Ποτίδαια-Καλλιθέα) και η παράκαμψη της Αρναίας, που δημοπρατήθηκαν το 2011 από την κρατική περιφέρεια και έπρεπε να τελειώσουν το 2014, παραδόθηκαν πέρυσι, χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί με κίνδυνο ατυχημάτων ‒ οι ευθύνες της αιρετής περιφέρειας, που ανέλαβε μετά το 2011 τη διαχείρισή τους, είναι μεγάλες.
7. Δεν προχώρησε η κατασκευή των τριών φραγμάτων και των δικτύων διανομής νερού για την ύδρευση της Χαλκιδικής αλλά και για την άρδευση των καλλιεργειών, με κίνδυνο να παρουσιάσει ακόμη μεγαλύτερες ελλείψεις η Χαλκιδική τα επόμενα χρόνια και να υποβαθμιστεί η ποιότητα του παρεχόμενου σήμερα.
Δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκαν οι μελέτες των δύο φραγμάτων (Ολύνθιου και Πετρένια), που είχαν επίσης δημοπρατηθεί το 2011, και δεν έχουν διασφαλιστεί οι πόροι για την ολοκλήρωσή τους και φυσικά την κατασκευή τους. Το φράγμα του Χαβρία, οι μελέτες του οποίου είχαν ολοκληρωθεί το 2014 και είχαν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ για την κατασκευή του την ίδια χρονιά, απεντάχθηκε το 2016, χωρίς εξήγηση.
8. Ο σχεδιασμός για τη διαχείριση των σκουπιδιών στη Χαλκιδική έχει μείνει πολύ πίσω και, ακόμη χειρότερα, η λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών στις ξενοδοχειακές και τουριστικές υποδομές είναι πλημμελής. Σχεδόν ανύπαρκτες είναι οι υποδομές διαχείρισης των βιομηχανικών και βιοτεχνικών αποβλήτων. Οι προσπάθειες των παραγωγών δεν επαρκούν, οι αρμόδιες υπηρεσίες αργούν να εγκρίνουν τις μελέτες κατασκευής τους, ενώ η κυβέρνηση και η περιφέρεια μαζί με τους δήμους δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για συνδυασμένες λύσεις με τη χρηματοδότηση από ευρωπαϊκούς πόρους.
Το περιβάλλον κινδυνεύει με υποβάθμιση σε μια ευαίσθητη για πολλούς λόγους περιοχή και οι επιχειρήσεις είναι εκτεθειμένες στην αδιαφορία της πολιτείας και στην αυθαιρεσία των υπηρεσιών.
Από την πλευρά τους οι
επιχειρηματίες και παραγωγοί, όπως και ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου, τόνισαν τη
σημαντική ανάπτυξη του μεταποιητικού τομέα στον χώρο των τροφίμων με έμφαση
στην ελιά και τη δυναμική εξαγωγική δραστηριότητά τους, επισημαίνοντας ότι οι
επενδύσεις εκσυγχρονισμού και επέκτασης των παραγωγικών μονάδων συνεχίστηκαν
και κατά τη διάρκεια της κρίσης.
. Την έλλειψη υποδομών
διαχείρισης των βιομηχανικών αποβλήτων, που κινδυνεύει να οδηγήσει στη
γενικότερη επιβάρυνση του περιβάλλοντος και του υπεδάφους, αλλά και στο
κλείσιμο των επιχειρήσεων αν εφαρμοστεί η εθνική και κοινοτική νομοθεσία.