Την ομόφωνη αθώωση πέντε ατόμων ( τρεις από Ιερισσό , ένας από μεγάλη Παναγία και ένας από Θεσσαλονίκη ) που κατηγορούνταν για συμμετοχή σε
πορεία η οποία κατέληξε επεισοδιακή, το Σεπτέμβριο του 2012, στις
Σκουριές Χαλκιδικής, ενάντια στη λειτουργία των μεταλλίων χρυσού στην
περιοχή, αποφάσισε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης.
Τα επεισόδια που ξέσπασαν είχαν καταγραφεί με οπτικά μέσα από
αστυνομικούς και το υλικό αυτό αντιπαρατέθηκε με φωτογραφίες και βίντεο
(από την ίδια διαδήλωση) που αναζητήθηκαν μέσω του διαδικτύου. Υπό αυτές
τις συνθήκες, κατέστησαν κατηγορούμενοι πέντε άνδρες, τέσσερις εκ των
οποίων είναι κάτοικοι της Χαλκιδικής.
Οι ίδιοι, δια των συνηγόρων τους, αμφισβήτησαν από την πρώτη στιγμή
το παραπάνω υλικό της Αστυνομίας, καταγγέλλοντας ότι επρόκειτο περί
προϊόντος μοντάζ. Το βαρύτατο κατηγορητήριο που συντάχθηκε εναντίον των
εμπλεκόμενων προσώπων αφορούσε τα κακουργήματα της έκρηξης και της
κατοχής εκρηκτικών υλών, πράξεις που, σύμφωνα με τη δικογραφία,
συνδέονταν με ρίψεις αυτοσχέδιων βομβών μολότοφ εναντίον αστυνομικών.
Η ίδια δικογραφία περιελάμβανε μία σειρά από πλημμελήματα, όπως
διατάραξη κοινής ειρήνης και απόπειρα πρόκλησης επικίνδυνων σωματικών
βλαβών, τα οποία όμως παραγράφηκαν με την έναρξη της ακροαματικής
διαδικασίας για δικονομικούς λόγους (μη έγκαιρη επίδοση των κλητήριων
θεσπισμάτων).
Στις απολογίες τους, οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις εις βάρος τους
πράξεις, ενώ είναι χαρακτηριστικό είναι ότι ένας εξ αυτών είπε ότι δεν
πήρε καν μέρος στη διαδήλωση, αφού εκείνη την μέρα, κατά τον ισχυρισμό
του, συμμετείχε στις έρευνες εντοπισμού αγνοούμενου προσώπου.
Η εισαγγελέας στην αγόρευσή της, επικαλούμενη σε αρκετά σημεία την
κατάθεση αστυνομικού - βασικότατου μάρτυρα κατηγορίας στην υπόθεση -
δέχθηκε ότι οι περισσότεροι κατηγορούμενοι προέβησαν στη ρίψη πετρών και
μόνο ένας εξ αυτών έριξε κροτίδα που όμως δεν ήταν ικανή να προκαλέσει
έκρηξη, ούτε είχε σκοπό να προκαλέσει κοινό κίνδυνο.
Η ίδια εισαγγελέας, μάλιστα, δέχθηκε ότι ο κατηγορούμενος που είχε
τον ισχυρισμό ότι δεν συμμετείχε στη διαδήλωση, πράγματι δεν ήταν
"παρών", τεκμηριώνοντας τη θέση της αυτή μέσω της αντιπαραβολής
φωτογραφιών, από την οποία δεν προέκυψε ταυτοποίησή του με βάση τον
σωματότυπο και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Οι πέντε κάτοικοι κατηγορούνται για κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών
υλών από κοινού, έκρηξη από την οποία θα μπορούσε να προκύψει κοινός
κίνδυνος για άνθρωπο από κοινού ενώ άλλες 8 κατηγορίες πλημμεληματικού
χαρακτήρα παραγράφηκαν λόγω παρέλευσης πενταετίας από την ημέρα της
κλήσης. Οι κατηγορούμενοι δεν συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της πορείας
αλλά η δίωξη διατάχθηκε εκ των υστέρων.
Να θυμίσουμε ότι εκείνη την ημέρα δεκάδες διμοιρίες είχαν μετακινηθεί από την Θεσσαλονίκη (λόγω της παρουσίας τους στην Θεσσαλονίκη) και βρίσκονταν στο βουνό. Πριν καν πλησιάσει ο κόσμος στον χώρο της συγκέντρωσης αντιμετωπίστηκε με καταστολή, δακρυγόνα διασποράς, χημικά και κρότους λάμψης, με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραυματισμοί πολλών διαδηλωτών, μεταξύ αυτών και του τότε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Β. Διαμαντόπουλου ενώ ένας άλλος διαδηλωτής που χτυπήθηκε με ευθεία βολή υποβλήθηκε στη συνέχεια σε αφαίρεση σπλήνας.
Όλοι οι αστυνομικοί υπάλληλοι, αλλά και οι υπόλοιποι μάρτυρες κατηγορίας που κατέθεσαν σήμερα στο δικαστήριο, δήλωσαν ότι δεν αναγνωρίζουν κανέναν από τους κατηγορούμενους ούτε τους είδαν να διαπράττουν καμία από τις πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται.
Οι αστυνομικοί ανέφεραν επίσης ότι επρόκειτο για μια πολύ μαζική διαδήλωση στο βουνό που αριθμούσε περισσότερα από 2.000 άτομα καθώς και ότι οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν αποκλείσει τους περισσότερους δρόμους που οδηγούσαν στις Σκουριές με αποτέλεσμα οι διαδηλωτές να αναγκαστούν να επιλέξουν έναν δασικό -αγροτικό δρόμο προκειμένου να φτάσουν μετά από αρκετή ώρα στο σημείο της συγκέντρωσης.
Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον κ. Διαμαντόπουλο που κατέθεσε επίσης σήμερα στο δικαστήριο ως μάρτυρας, η αστυνομία σταματούσε τα λεωφορεία των διαδηλωτών στην πορεία τους προς το βουνό για να πραγματοποιήσει έλεγχο και παράλληλα άνδρες με πολιτικά βιντεοσκοπούσαν και τραβούσαν φωτογραφίες τους διαδηλωτές. Ερωτηθέντες οι αστυνομικοί υπάλληλοι από τους συνηγόρους των κατηγορουμένων αν είχαν δεχτεί εντολή για βιντεοσκόπηση απάντησαν αρνητικά και έτσι το ερώτημα ποιός κατέγραφε τους διαδηλωτές έμεινε αναπάντητο.
Επιπλέον, σε αντίθεση με αναφορές που υπάρχουν στην δικογραφία ότι οι διαδηλωτές έκοβαν δένδρα για να εμποδίσουν την κίνηση των αστυνομικών δυνάμεων προς και από το βουνό, αστυνομικός κατέθεσε στην σημερινή δίκη ότι ήταν οι εργαζόμενοι στην Ελληνικός Χρυσός αυτοί που από το πρωί της ίδιας μέρας προχωρούσαν με ειδικά μηχανήματα στην κοπή δένδρων.
Σύμφωνα με κατοίκους της περιοχής που κλήθηκαν να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας, όσο περνούσε η ώρα η καταστολή από πλευράς της αστυνομίας γινόταν ακόμη πιο έντονη με κρότου λάμψης και χημικά με στόχο “την τρομοκράτηση των κατοίκων που συμμετείχαν” ενώ παράλληλα ακολούθησε κυνηγητό σε όλη την διαδρομή αποχώρησης των διαδηλωτών από το βουνό.
Εκείνη την περίοδο, οι διωκτικές αρχές έστησαν μια βιομηχανία διώξεων εναντίον του κινήματος της Χαλκιδικής, συλλαμβάνοντας ή επιλέγοντας εκ των υστέρων άτομα από το σωρό με βάση την πεποίθησή τους σχετικά με τα μεταλλεία και με βάση το δόγμα της κυβέρνησης Σαμαρά ότι η επένδυση θα γίνει με κάθε κόστος.
Χαρακτηριστικό είναι ότι κατηγορούμενος βρίσκεται κάτοικος της Μ. Παναγιάς που δεν συμμετείχε καν στην πορεία, πράγμα που βεβαιώθηκε από τον μάρτυρα ξάδερφο του, ο οποίος δήλωσε ότι εκείνη την ώρα ήταν μαζί του στο σπίτι του. Ο μάρτυρας είχε μάλιστα κληθεί αρχικά να απολογηθεί εκείνος ως ύποπτος 3 χρόνια μετά την πορεία, απαλλάχτηκε γιατί δεν ταυτοποιήθηκε απο το οπτικοακουστικό υλικό και στη συνέχεια κλήθηκε ο συνονόματος ξάδερφός του ο οποίος βρίσκεται σήμερα κατηγορούμενος.
Να αναφερθεί ότι όσοι κάτοικοι συνελήφθησαν εκείνη την ημέρα και δικάστηκαν έχουν κριθεί αθώοι.
Να θυμίσουμε ότι εκείνη την ημέρα δεκάδες διμοιρίες είχαν μετακινηθεί από την Θεσσαλονίκη (λόγω της παρουσίας τους στην Θεσσαλονίκη) και βρίσκονταν στο βουνό. Πριν καν πλησιάσει ο κόσμος στον χώρο της συγκέντρωσης αντιμετωπίστηκε με καταστολή, δακρυγόνα διασποράς, χημικά και κρότους λάμψης, με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραυματισμοί πολλών διαδηλωτών, μεταξύ αυτών και του τότε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Β. Διαμαντόπουλου ενώ ένας άλλος διαδηλωτής που χτυπήθηκε με ευθεία βολή υποβλήθηκε στη συνέχεια σε αφαίρεση σπλήνας.
Όλοι οι αστυνομικοί υπάλληλοι, αλλά και οι υπόλοιποι μάρτυρες κατηγορίας που κατέθεσαν σήμερα στο δικαστήριο, δήλωσαν ότι δεν αναγνωρίζουν κανέναν από τους κατηγορούμενους ούτε τους είδαν να διαπράττουν καμία από τις πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται.
Οι αστυνομικοί ανέφεραν επίσης ότι επρόκειτο για μια πολύ μαζική διαδήλωση στο βουνό που αριθμούσε περισσότερα από 2.000 άτομα καθώς και ότι οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν αποκλείσει τους περισσότερους δρόμους που οδηγούσαν στις Σκουριές με αποτέλεσμα οι διαδηλωτές να αναγκαστούν να επιλέξουν έναν δασικό -αγροτικό δρόμο προκειμένου να φτάσουν μετά από αρκετή ώρα στο σημείο της συγκέντρωσης.
Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον κ. Διαμαντόπουλο που κατέθεσε επίσης σήμερα στο δικαστήριο ως μάρτυρας, η αστυνομία σταματούσε τα λεωφορεία των διαδηλωτών στην πορεία τους προς το βουνό για να πραγματοποιήσει έλεγχο και παράλληλα άνδρες με πολιτικά βιντεοσκοπούσαν και τραβούσαν φωτογραφίες τους διαδηλωτές. Ερωτηθέντες οι αστυνομικοί υπάλληλοι από τους συνηγόρους των κατηγορουμένων αν είχαν δεχτεί εντολή για βιντεοσκόπηση απάντησαν αρνητικά και έτσι το ερώτημα ποιός κατέγραφε τους διαδηλωτές έμεινε αναπάντητο.
Επιπλέον, σε αντίθεση με αναφορές που υπάρχουν στην δικογραφία ότι οι διαδηλωτές έκοβαν δένδρα για να εμποδίσουν την κίνηση των αστυνομικών δυνάμεων προς και από το βουνό, αστυνομικός κατέθεσε στην σημερινή δίκη ότι ήταν οι εργαζόμενοι στην Ελληνικός Χρυσός αυτοί που από το πρωί της ίδιας μέρας προχωρούσαν με ειδικά μηχανήματα στην κοπή δένδρων.
Σύμφωνα με κατοίκους της περιοχής που κλήθηκαν να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας, όσο περνούσε η ώρα η καταστολή από πλευράς της αστυνομίας γινόταν ακόμη πιο έντονη με κρότου λάμψης και χημικά με στόχο “την τρομοκράτηση των κατοίκων που συμμετείχαν” ενώ παράλληλα ακολούθησε κυνηγητό σε όλη την διαδρομή αποχώρησης των διαδηλωτών από το βουνό.
Εκείνη την περίοδο, οι διωκτικές αρχές έστησαν μια βιομηχανία διώξεων εναντίον του κινήματος της Χαλκιδικής, συλλαμβάνοντας ή επιλέγοντας εκ των υστέρων άτομα από το σωρό με βάση την πεποίθησή τους σχετικά με τα μεταλλεία και με βάση το δόγμα της κυβέρνησης Σαμαρά ότι η επένδυση θα γίνει με κάθε κόστος.
Χαρακτηριστικό είναι ότι κατηγορούμενος βρίσκεται κάτοικος της Μ. Παναγιάς που δεν συμμετείχε καν στην πορεία, πράγμα που βεβαιώθηκε από τον μάρτυρα ξάδερφο του, ο οποίος δήλωσε ότι εκείνη την ώρα ήταν μαζί του στο σπίτι του. Ο μάρτυρας είχε μάλιστα κληθεί αρχικά να απολογηθεί εκείνος ως ύποπτος 3 χρόνια μετά την πορεία, απαλλάχτηκε γιατί δεν ταυτοποιήθηκε απο το οπτικοακουστικό υλικό και στη συνέχεια κλήθηκε ο συνονόματος ξάδερφός του ο οποίος βρίσκεται σήμερα κατηγορούμενος.
Να αναφερθεί ότι όσοι κάτοικοι συνελήφθησαν εκείνη την ημέρα και δικάστηκαν έχουν κριθεί αθώοι.