Ἡ Ἑρμηνεία - Ἃγιον Ὂρος παρουσιάζει τὴν ἒκθεση :
" Ἡ Χαλκιδικὴ τὸν καιρὸ τῆς ἐλαιοκαρπίας "
τοῦ Παράσχου Καραδήμου.
Ἡ ἒκθεση θὰ πραγματοποιηθεῖ στὸ χῶρο τέχνης τῆς Ἑρμηνείας στὶς Καρυὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀπὸ τὶς 14 Ὀκτωβρίου μέχρι καὶ 30 Νοεμβρίου 2019.
Παράσχος Καραδήμος
Γεννήθηκε στὴ Νέα Φώκαια τῆς Κασσάνδρας τὸ 1950. Εἶναι άπόφοιτος τῆς Φυσικομαθηματικῆς Σχολῆς ΑΠΘ καὶ ἀπὸ τὸ 1982 καὶ γιὰ 30 χρόνια ἐργάστηκε σὲ σολεία τῆς Μέσης Ἐκπαίδευσης.
Μὲ τὴ ζωγραφικὴ ἀσχολεῖται συστηματικὰ ἀπὸ τὸ 1980 καὶ ἐπὶ μιὰ δεκαετία ἀσχολήθηκε ἀποκλειστικὰ μὲ τὴ βυζαντινὴ τέχνη.
Ἔκτοτε ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἁγιογραφία ἔχει στραφεῖ στὴν τοπιογρφία καὶ τὶς νεκρὲς φύσεις. Μέχρι σήμερα ἔχει παρουσιάσει ἔργα του σὲ 6 ἀτομικὲς καὶ σὲ περισσότερες ἀπὸ 20 ὀμαδικὲς ἐκθέσεις.
 |
| Αυτοπροσωπογραφία σε ξύλο της θάλασσας |
Ἡ ἱστορικὸς τέχνης Χρύσα Δανέλλη γράφει μεταξὺ ἄλλων γιὰ τὴ ζωγραφικὴ τοῦ Καραδήμου :
« Ἡ θεματικὴ του πραγματεύεται στιγμιότυπα ἀπὸ ὀρεινὰ καὶ θαλασσινὰ τοπία τῆς Χαλκιδικῆς καὶ τῆς χερσονήσου τοῦ Ἄθω.
Στὰ ἔργα αὐτὰ πηγὴ ἔμπνευσης τοῦ καλλιτέχνη εἶναι τὸ φυσικὸ περιβάλλον, τὸ ὁποῖο ἀποτυπώνεται μὲ παραστατικὸ τρόπο, δρᾶ αὐτόνομα καὶ ἀναδεικνύεται σὲ κυρίαρχο στοιχεῖο τῆς ζωγραφικῆς ἐπιφάνειας.
Ὀρισμένες λεπτομέρειες ἀποδίδονται μὲ διάθεση γενίκευσης ποὺ πλησιάζει τὴν ἀφαιρετικὴ διατύπωση, ἐνὼ δίνεται μεγάλη ἔμφαση στὴν ἀποτύπωση τῆς ατμοσφαιρικότητας τοῦ εἰκονιζόμενου ἑλληνικοῦ τοπίου.
Τὰ ἀρχιτεκτονικὰ μέρη, κυρίως μονές τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀποτυπώνονται μὲ μεγάλη καθαρότητα καὶ ποιότητα, ἀναδεικνύοντας ἀκόμη καὶ τὴν παραμικρὴ δομικὴ ἰδιαιτερότητά τους, σὲ μιὰ λιτὴ σύνθεση χωρὶς αὐστηρὴ ὀργάνωση.
Τὰ χρώματα ποὺ ἐπιλέγει ὁ καλλιτέχνης εἶναι τὰ ζεστὰ γήινα, ποὺ συνδιάζονται μὲ τὸ καθαρὸ γαλάζιο τῆς θάλασσας ή τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὑπογραμίζουν τὸ χαρακτήρα τῆς ἑλληνικῆς ὑπαίθρου, ἐπιχειρώντας νὰ διαφυλάξουν τὴν ἀεραιότητα τῆς φύσης χωρὶς καμιὰ ἐπιτήδευση.
Σὲ παρόμοια κατεύθυνση κινοῦνται καὶ τὰ δέντρα, ἐλιές, κυπαρίσσια καὶ λεύκες ποὺ ὀριοθετοῦν τὸ χῶρο, ἑνῶ ἀπουσιάζει τὸ ἀνθρώπινο στοιχεῖο.
Τὸ δυνατὸ φῶς διαχέεται στὶς ἐπιφάνειες καὶ ἀφαιρεῖ τὸ βάθος τοῦ χρώματος, ἑνῶ σὲ ὀρισμένα ἔργα τὰ ζωγραφικὰ ὑλικὰ ἀναμειγνύονται μὲ κόλλα γιὰ νὰ δημιουργῆσουν ἀναγλυφες λεπτομέρειες, ἀποδίδοντας τὴν πετρῶδη ὑφὴ τῶν ὀρεινῶν ὄγκων κατακτώντας καὶ ἀξιοποιώντας τὴν τρίτη διάσταση στὴ ζωγραφικὴ ἐπιφάνεια.
Ἰδιέταιρο ἐνδιαφέρον παρουσιάζουν οἱ ἀναζητήσεις τοῦ καλλιτέχνη καὶ ἡ δημιουργικότητά του στὴ χρήση τῶν ζωγραφικῶν ὑλικῶν.
Στὰ περισσότερα ἔργα χρησιμοποιεῖ μικτὴ τεχνικὴ μὲ λάδια καὶ ἀκρυλικὰ χρώματα, ἑνῶ σὲ ὀρισμένα χρησιμοποιεῖ καὶ μιὰ ἰδιότυπη τεχνικὴ, καθῶς ζωγραφίζει πάνω σὲ πλέγμα ποὺ ἀρχικὰ ἐνσωματώνεται στὴ ζωγραφικὴ ἐπιφάνεια καὶ τελικὰ ξεφεύγει ἀπὸ τὰ καθορισμένα ὄριά της ἐπεκτεινόμενο ἐλεύθερα στὸ χῶρο».
πηγή Ερμηνεια - Αγιον Ορος
