Εκλεκτό έδεσμα θεωρείται το χταπόδι σε πολλές χώρες του κόσμου, με 420.000 τόνους του μαλακίου αυτού να αλιεύονται κάθε χρόνο. Η αυξανόμενη δημοτικότητά του αποδίδεται στη μεγάλη διατροφική του αξία και στη συρρίκνωση των υπόλοιπων αλιευμάτων παντού στον κόσμο.
Η ισπανική εταιρεία υποστηρίζει, όμως, ότι είναι ικανή να αντιμετωπίσει τα προβλήματα χάρη σε επιστημονική καινοτομία, που επιτρέπει την αναπαραγωγή χταποδιών Octopus vulgaris (γνωστό και ως χταπόδι του Ατλαντικού). Η ανάπτυξη χταποδιών σε ιχθυοτροφεία, υποστηρίζει η εταιρεία, θα περιορίσει τις μη βιώσιμες μεθόδους αλιείας, όπως τα παρασυρόμενα δίχτυα, και θα εξασφαλίσει σταθερή πηγή υγιεινής διατροφής.
Τους ισχυρισμούς της εταιρείας αμφισβητούν περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι οποίες επισημαίνουν πως ιχθυοκαλλιέργειες μολύνουν τα νερά και πλήττουν τα τοπικά οικοσυστήματα. Την ίδια ώρα, ηθικά θέματα εγείρει ο εγκλωβισμός νοημόνων ζώων, όπως είναι τα χταπόδια, τα οποία δεν είναι προσαρμοσμένα για ζωή σε συνθήκες εγκλεισμού και μαζικής αναπαραγωγής.
Ακαριαίος θάνατος
Ηθικά θέματα εγείρει ο εγκλωβισμός νοημόνων ζώων που δεν ζουν σε συνθήκες εγκλεισμού και μαζικής αναπαραγωγής.
Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Ντάρτμουθ μελέτησαν σε συνθήκες εργαστηρίου τον τρόπο με τον οποίο τα χταπόδια αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Η έρευνα έδειξε ότι τα ζώα αυτά νιώθουν πόνο. Η ισπανική εταιρεία, από τη μεριά της, σχεδιάζει να θανατώνει τα χταπόδια ρίχνοντάς τα σε υγρό άζωτο, υποστηρίζοντας ότι ο θάνατος θα είναι ακαριαίος. Οι επιστήμονες εξηγούν, όμως, ότι τα χταπόδια είναι ικανά να επεξεργάζονται πληροφορίες, να αισθάνονται ανησυχία και φόβο, να χρησιμοποιούν απλά εργαλεία και να επεξεργάζονται πολύπλοκες οπτικές πληροφορίες. Ανάλογες επικρίσεις δέχονται και τα βιομηχανικά σφαγεία, βοοειδών και χοίρων, που θανατώνονται συνήθως σε θαλάμους αερίων ή με ηλεκτροσόκ.
Κάποιες μελέτες υποστηρίζουν ότι η ευφυΐα του χταποδιού είναι ανάλογη εκείνης της γάτας. Τα χταπόδια, ωστόσο, δεν θεωρούνται χαρισματικά εξαιτίας της σχεδόν εξωγήινης μορφής τους.
Παρά τα πειστικά επιστημονικά δεδομένα για την ποικιλία στο συναισθηματικό τους ρεπερτόριο, τα συμπαθή κεφαλόποδα δεν αντιμετωπίσθηκαν ποτέ ως ζώα συντροφιάς ή φίλοι του ανθρώπου. Οπως και άλλες συζητήσεις γύρω από τη διατροφή, δεν υπάρχει απλή λύση ή συμβιβασμός. Η παραγωγή τροφίμων παραμένει ένα από τα μεγάλα ηθικά ζητήματα της σύγχρονης ανθρωπότητας. Παρά τις υποσχέσεις βιωσιμότητας που προωθούν επιχειρήσεις όπως η ισπανική με ιχθυοκαλλιέργειες στις Καναρίους Νήσους, πολλά ζωικά είδη θα συνεχίσουν να πέφτουν θύματα της ανάγκης του ανθρώπου για φθηνές πηγές πρωτεΐνης.
REUTERS
kathimerini.gr
*foto διαδίκτυο