Το Olivenews.gr μίλησε με παραγωγούς και μεταποιητές της ευρύτερης περιοχής της Χαλκιδικής, προκειμένου να καταγραφούν οι λόγοι που καθιστούν την τιμή του 1€ απαγορευτική για τους παραγωγούς και ταυτοχρόνως την τιμή του 1,5€ (όπως πέρυσι) εξίσου απαγορευτική για τις μεταποιητικές μονάδες.
Οι παραγωγοί επισημαίνουν την ιδιαίτερη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Χαλκιδική, με τις τελευταίες χρονιές να είναι ιδιαίτερα άνομβρες και με το τελικό προϊόν να μην είναι εμπορικά αξιοποιήσιμο. Υποστηρίζουν επίσης πως οι χαλαζοπτώσεις έπαιξαν και εκείνες τον (αρνητικό) τους ρόλο στη δημιουργία μιας κατάστασης, η οποία για να ανατραπεί απαιτούσε την ραγδαία αύξηση του καλλιεργητικού κόστους (π.χ. αγορά καλύτερων και περισσότερων λιπασμάτων). Το τελικό αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής, είναι η δημιουργία ενός ιδιαίτερα αυξημένου συσσωρευμένου κόστους τις προηγούμενες χρονιές, το οποίο οι παραγωγοί επιθυμούν να «αποσβεστεί». Πέρυσι, μπορεί η τιμή να ήταν ιδιαίτερα αυξημένη σε σχέση με άλλες χρονιές, αλλά λόγω των μικρών ποσοτήτων που παρήχθηκαν, το τελικό καθαρό εισόδημα δεν ήταν εν τέλει ικανοποιητικό για πολλούς παραγωγούς. Εκτός αυτών, οι παραγωγοί αναφέρουν πως οι αποζημιώσεις για τις χαλαζοπτώσεις από πλευράς ΕΛΓΑ, δεν κάλυψαν ούτε το 1/3 από τα χρήματα που θα εισέπρατταν σε περίπτωση πώλησής του, κατεστραμμένου πλέον, προϊόντος. Υπογραμμίζουν δε, το αυξημένο κόστος συγκομιδής την φετινή χρονιά, με το γνωστό ζήτημα της έλλειψης εργατικών χεριών στην Χαλκιδική και την επιπλέον επιβάρυνση που υπέστη ο παραγωγός προκειμένου να συλλεχθεί το παραγόμενο προϊόν του. Όλα αυτά, καθιστούν την τιμή του 1€ μη βιώσιμη και δημιουργούν ένα κλίμα απογοήτευσης στους παραγωγούς καθώς και δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον της πράσινης ελιάς Χαλκιδικής.
Όσον αφορά του μεταποιητές, ο λόγος για τον οποίο μία τιμή στα πρότυπα της περσινής είναι αδύνατον να δοθεί, είναι (όπως προαναφέρθηκε) ο μεγάλος παγκόσμιος ανταγωνισμός που συνεχίζει να αυξάνεται τα τελευταία χρόνια και οδηγεί τις τιμές προς τα κάτω, κάνοντας ένα τελικό προϊόν με αυξημένη τιμή της πρώτης ύλης αδύνατον να εξαχθεί και να πουληθεί.
Η διαφορά των 50 λεπτών
Ανάμεσα στο 1€, που προσφέρουν οι μεταποιητές, και στο 1,5€, που ζητούν οι παραγωγοί, υπάρχει μία τεράστια απόκλιση των 50 λεπτών. Η κα Εύη Προδρόμου, ιδιοκτήτης της μεταποιητικής μονάδας Yannis Olive Groves και αγρότης η ίδια, περιγράφει την ιδιαιτερότητα της ελιάς χαλκιδικής, η οποία όντας πράσινη ελιά, δεν μπορεί να μείνει στο ελαιόδεντρο παρά μόνο για λίγες ημέρες, άρα δεν υπάρχει η ελαστικότητα χρόνου όπως υπάρχει σε άλλες ποικιλίες.
Οι αγρότες μαζεύουν ελιές συχνά χωρίς τιμοκατάλογο και πουλάνε πρώτα το προϊόν τους και έπειτα τους ανακοινώνεται η τιμή.
Η κα Προδρόμου επισημαίνει επίσης τα σοβαρά προβλήματα σε ό,τι αφορά στο κομμάτι της συνεννόησης μεταξύ των παραγωγών. Αναφέρει χαρακτηριστικά την ύπαρξη και τον ρόλο της ΠΕΜΕΤΕ, η οποία είναι ένα πολύ ισχυρό επαγγελματικό όργανο, ικανό να προβάλλει τα αιτήματα και τις επιθυμίες των μεταποιητών διαθέτοντας σοβαρή διαπραγματευτική ισχύ.
Σύμφωνα με την ίδια, είναι μεγάλη η ανάγκη να δημιουργηθεί ένα παρόμοιας δομής όργανο, που μέλη του θα είναι οι εκάστοτε μικροί και μεγάλοι αγροτικοί και παραδοσιακοί συνεταιρισμοί και ομάδες παραγωγών, οι οποίοι όντας πια μέλη ενός συντονισμένου οργάνου, θα έχουν, επιτέλους, μία σοβαρή διαπραγματευτική ισχύ και θα μπορούν να εξασφαλίσουν δίκαιες λύσεις αμοιβαίου οφέλους εξισορρόπησης των τιμών στα επίπεδα του 1,20-1,25€, και όχι να συμβαίνουν απότομες διακυμάνσεις σε βάρος όλων. Επίσης αυτό το όργανο θα μπορεί να κάνει και το αυτονόητο, δηλαδή να διαπραγματεύεται την τιμή της ελιάς Χαλκιδικής πριν την συγκομιδή και όχι εκ των υστέρων.
