Προβληματισμός αναδύεται μέσα από τη νέα οριοθέτηση των περιοχών με φυσικούς περιορισμούς.
Η έννοια των μειονεκτικών περιοχών εισήχθη με την οδηγία 75/268/ΕΟΚ «για να εξασφαλίζεται η συνέχιση της γεωργικής δραστηριότητος και με αυτόν τον τρόπο η διατήρηση ενός ελαχίστου ορίου πυκνότητος πληθυσμού ή η συντήρηση της υπαίθρου σε ορισμένες μειονεκτικές περιοχές» και με απώτερο σκοπό «να ευνοήσει τις
γεωργικές δραστηριότητες και να βελτιώσει το εισόδημα των γεωργών σ' αυτές τις περιοχές».
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ), με έκθεσή του το 2003 , άσκησε ιδιαίτερη κριτική στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία ξεκίνησε διαδικασία αλλαγής του τρόπου οριοθέτησης των μειονεκτικών περιοχών της παραγράφου 3.4 της Οδηγίας 75/268/ΕΟΚ (άρθρο 19 Καν(ΕΚ) 1257/1999), καθώς οι ορεινές περιοχές οριοθετούνται με μετρήσιμα κριτήρια, κοινά για όλα τα κράτη – μέλη, ενώ η έκταση των περιοχών με ειδικά μειονεκτήματα υπόκειται σε ανώτατο όριο ανάλογα με την έκταση της χώρας.
Σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 31 του Καν (ΕΕ) 1305/2013, η νέα οριοθέτηση θα έπρεπε να τεθεί σε ισχύ το αργότερο μέχρι την 1/1/2018 αλλά με τον Καν (ΕΕ) 2017/2393 (Omnibus) η προθεσμία εφαρμογής μετατέθηκε για την 1/1/2019.
Προκειμένου να διαπιστωθεί αν συνεχίζουν να ισχύουν οι φυσικοί περιορισμοί ή έχουν ξεπερασθεί μετά από την πραγματοποίηση επενδύσεων εξετάστηκε αν έχουν γίνει αρδευτικά έργα δεδομένου ότι ο κύριος περιορισμός είναι η ξηρασία.
Στη βάση αυτή εξετάστηκε και το ποσοστό άρδευσης ανά Δημοτική / Τοπική Κοινότητα. Για την εκτίμηση των αρδευόμενων εκτάσεων χρησιμοποιήθηκαν τόσο τα δεδομένα γεωργικής απογραφής της ΕΛΣΤΑΤ όσο και δεδομένα αρδευόμενων αγροτεμαχίων του ΟΣΔΕ. Οπότε εκτιμήθηκε ότι στις Δημοτικές / Τοπικές Κοινότητες, στις οποίες η αρδευόμενη έκταση είναι μεγαλύτερη του 50% έχει αρθεί ο φυσικός περιορισμός και επομένως εξαιρέθηκαν.
Επιπλέον, εκτιμήθηκε η οικονομική δραστηριότητα, με υπολογισμό της τυπικής απόδοσης ανά νομό και εξαιρέθηκαν οι Νομοί που παρουσιάζουν τυπική απόδοση μεγαλύτερη του 80% του μέσου όρου της χώρας, καθώς στις περιοχές αυτές φαίνεται ότι οι γεωργικές πρακτικές έχουν προσαρμοστεί στις συνθήκες, έτσι ώστε να αμβλύνεται η επίδραση των φυσικών περιορισμών.
Εκτιμώντας την παραπάνω εξέλιξη, θεωρώ ότι αδικούνται οι αγρότες και οi κτηνοτρόφοι των περισσοτέρων περιοχών της Χαλκιδικής, οι οποίες ήταν χαρακτηρισμένες ως περιοχές με φυσικούς περιορισμούς (μειονεκτικές).
Αυτό σημαίνει απώλεια της Εξισωτικής Αποζημίωσης (ΜΕΤΡΟ 13) και μειωμένο ποσοστό ενίσχυσης σε Δράσεις και Μέτρα του ΠΑΑ 2014-2020.
Το αγροτικό εισόδημα πλήττεται για ακόμη μία φορά, την εποχή μάλιστα που ο παραγωγικότερος κλάδος της χώρας βάλλεται από πολλά δεινά.
Επισημαίνω επίσης, πως κάθε έτος η Χαλκιδική αλλά και η επικράτεια πλήττεται από ακραία καιρικά φαινόμενα, ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής. Η στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα συνεχώς βυθίζεται και η έλλειψη νερού βλάπτει σοβαρά όλες τις καλλιέργειες.
Ευελπιστώ στην εγρήγορση του αγροτικού κόσμου και του κάθε εμπλεκόμενου διοικητικού φορέα , ώστε στα πλαίσια της διαβούλευσης, να πρυτανεύσει η λογική και να εξορθολογηστεί το προτεινόμενο πλαίσιο.
