Ο Δημήτρης Γαρόφαλλος από τον Πολύγυρο, με σπουδές στη Γεωπονία, δημιούργησε το Marmaro, που βρίσκεται ήδη σε Βιέννη, Μιλάνο και Βερολίνο.
Ονειρεύεται ταξίδια για το λευκό του μπουκάλι με γεύση Χαλκιδικής σε όσο το δυνατόν περισσότερες αγορές του εξωτερικού. Άλλωστε, θέλει να κάνει το ελαιόλαδο της περιοχής γνωστό όπου μπορεί.
Αν και μόλις 28 χρονών, ο Δημήτρης Γαρόφαλλος από τον Πολύγυρο, έχοντας ως βάση τις σπουδές του στη Γεωπονία,
δημιούργησε πριν από μια διετία το Marmaro, ένα ελαιόλαδο που η συσκευασία του παραπέμπει σε ένα κομμάτι μάρμαρο με σαφείς παραπομπές στην Αρχαία Ελλάδα, εμπνευσμένη από την περιοχή Μάρμαρο, μεταξύ Ολύνθου και Καλυβών, όπου καλλιεργεί μέρος των ελιών του. Ήδη εδώ και λίγους μήνες το εξαιρετικό παρθένο αγουρέλαιο (early harvest) και το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδό του βρίσκονται σε delicatessen της Βιέννης, του Βερολίνου και του Μιλάνου, ενώ κι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις είναι στο πρόγραμμά του για το επόμενο διάστημα
Οι μεγάλοι του στόχοι είναι οι ΗΠΑ και η Ασία, προχωρά όμως σταδιακά. Παράλληλα, διευρύνει το πελατολόγιό του και στην Ελλάδα, όπου για την ώρα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, τη Βόρεια Ελλάδα, την Αθήνα και τα νησιά. Τα επόμενα σχέδιά του είναι να δημιουργήσει το δικό του τυποποιητήριο και να τυποποιήσει και ελιές Χαλκιδικής, ενώ σκέφτεται και συνεργασίες με αγρότες της περιοχής του Πολυγύρου, για μια πιο συλλογική προσπάθεια.
Μάλιστα, το εξαιρετικό παρθένο αγουρέλαιο του –που έχει μία από τις χαμηλότερες οξύτητες στη Χαλκιδική (0,14 όταν η μέση είναι 0,5-0,8)- έχει ήδη πάρει δύο βραβεία, το ένα για τις πολυφαινόλες του σε διαγωνισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και Διατροφής και το άλλο για τη συσκευασία του σε διαγωνισμό στο Λονδίνο.
Η Γεωπονία, η πρώτη παραγωγή και οι δυσκολίες
Προερχόμενος από αγροτική οικογένεια ο Δημήτρης Γαρόφαλλος ήξερε πόσο σκληρές είναι οι αγροτικές δουλειές, γι’ αυτό και δεν ήθελε να ασχοληθεί με τη γη. Ο πατέρας του καλλιεργούσε ελιές και στις μνήμες του ως παιδί η ελιά πρωταγωνιστούσε. Αν και ο στόχος του ήταν να σπουδάσει μηχανολόγος μηχανικός, τελικά πέρασε στη Γεωπονία. Έδωσε ξανά εξετάσεις για να πετύχει τον αρχικό του στόχο, αλλά τη δεύτερη φορά μπήκε στο Τμήμα Τοπογράφων. Η παρέμβαση της οικογένειάς του που του υπενθύμισε τον αγροτικό της χαρακτήρα τον έπεισε και τελικά επέστρεψε στη Γεωπονία, την οποία τελείωσε με εξειδίκευση στην αρχιτεκτονική τοπίου. Μετά τις σπουδές του γύρισε στον Πολύγυρο και άρχισε να ασχολείται με τις ελιές του πατέρα του, μια άλλη ιδέα όμως στριφογύριζε στο μυαλό του. Έτσι νοίκιασε δικά του χωράφια, 30 στρέμματα, και αποφάσισε να βγάλει τη δική του παραγωγή.
Το 2016 παρήγαγε το πρώτο χύμα λάδι από χονδρελιά Χαλκιδικής, που ήταν εξαιρετικό παρθένο αγουρέλαιο. Μια μέρα σε ένα καφέ του Πολυγύρου άκουσε μια συζήτηση για κάποιον που έψαχνε λάδι από την περιοχή για να το στείλει στις ΗΠΑ και προσφέρθηκε. Θεωρώντας πως βρήκε τον πρώτο του πελάτη έβγαλε ενάμιση τόνο με αυτό τον σκοπό, έμαθε όμως αργότερα ότι ο δυνητικός αγοραστής είχε ήδη κλείσει άλλη συμφωνία. Τελικά, μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερε να πουλήσει το λάδι του σε κάποιον που μεταπωλούσε στις ΗΠΑ. Όλες αυτές οι δυσκολίες και η αβεβαιότητα για τη διάθεση της παραγωγής τον έκαναν να σκεφτεί πως ήταν λάθος να αναζητά μεσάζοντες, όταν μπορούσε να τυποποιήσει μόνος του το λάδι του.
Το κομβικό ταξίδι στις ΗΠΑ
Το Νοέμβριο του 2017 ταξίδεψε στις ΗΠΑ κι εκεί είδε την ανταπόκριση που είχε το ελληνικό ελαιόλαδο, αλλά και τις απίστευτες τιμές στις οποίες πωλούνταν. Έτσι αποφάσισε να ξεκινήσει το νέο του σχέδιο. Συνεργάστηκε με τον πρώτο του ξάδερφο, Θωμά Τσιοτρέλη, που είχε κάνει σπουδές στο μάρκετινγκ και στη διαφήμιση, ώστε να δώσουν μια ταυτότητα στο λάδι. Η περιοχή Μάρμαρο έγινε η πηγή έμπνευσης. Η ονομασία ήταν εύηχη, μπορούσε να προφερθεί στο εξωτερικό και παρέπεμπε σε αρχαία Ελλάδα. Η αρχή δεν ήταν εύκολη. Ο Δημήτρης Γαρόφαλλος ξεκίνησε την τοποθέτηση του προϊόντος του από Χαλκιδική και Θεσσαλονίκη και σταδιακά άρχισε να επεκτείνεται. Μετά το αγουρέλαιο ήρθε το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο το 2018, μαζί με νέες συσκευασίες. Η παραγωγή του πήρε την ανιούσα κι ενώ τα πρώτα χρόνια τού έμενε και απόθεμα, το 2018 εξαντλήθηκε.
«Οι πελάτες πηγαίνουν στα παντοπωλεία όπου έχω τοποθετήσει το Marmaro και ζητούν εκείνο το… λευκό» λέει στη Voria.gr ο Δημήτρης Γαρόφαλλος, που έχει παθιαστεί με το δημιούργημά του και θέλει να το δει να φτάνει πολύ μακριά. «Η γεύση είναι ανάμνηση. Θέλω ο κόσμος να γεύεται και να θυμάται. Να νιώθει τη Χαλκιδική σε κάθε σταγόνα» καταλήγει.
Πηγή: https://www.voria.gr
