Tου Θάνου Τζήμερου Μια 90χρονη συνελήφθη γιατί πουλούσε καλτσοπαντόφλες που η ίδια έπλεκε. Κι όλοι έσπευσαν να κατακεραυνώσουν τη "βαρβαρότητα” της αστυνομίας που αναγκάστηκε να εφαρμόσει τον νόμο, και όχι τη βαρβαρότητα του ίδιου του νόμου, ο οποίος θεωρεί παράνομη την πιο απλή και φυσική οικονομική πράξη: το να πουλάς κάτι που έφτιαξες. Αν η γιαγιά ήθελε να είναι νόμιμη θα έπρεπε να κάνει τα εξής:
- Να βγάλει 5 φωτοαντίγραφα ταυτότητας
- Να έχει μισθωτήριο ή υπεύθυνη δήλωση δωρεάν παραχώρησης ή τίτλο ιδιοκτησίας επαγγελματικής στέγης (πλήρη κυριότητα ή επικαρπία)
- Να φτιάξει σφραγίδα
- Να αγοράσει τριπλότυπο αυτογραφικό Τιμολόγιο Παροχής Υπηρεσιών
- Να αγοράσει βιβλίο Εσόδων Εξόδων Ελεύθερου επαγγελματία (ή να το τηρεί σε ηλεκτρονική μορφή)
- Να βρει τον κωδικό δραστηριότητας που θα δηλώσει στη Δ.Ο.Υ.
Εδώ θα δυσκολευτεί. Οι ΚΑΔ της εφορίας δεν κάνουν μνεία για τερλίκια. Θα πρέπει να διαλέξει τον κοντινότερο από τους εξής ΚΑΔ:
Ανάπτυξη σημαίνει να μπορεί ο καθένας να έχει οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια και διαχειριστικό κόστος. Να μπορείς να παράγεις προϊόντα ή να προσφέρεις υπηρεσίες οποιουδήποτε είδους, χωρίς καμία κρατική παρέμβαση.
Αν η Ελλάδα ήταν μια σοβαρή φιλελεύθερη χώρα, ο κάθε πολίτης θα είχε, με τη γέννησή του, τον προσωπικό του αριθμό, όπως ο Social Security Number στις ΗΠΑ. Έναν και μοναδικό, και ως ταυτότητα και ως ΑΦΜ και ως οτιδήποτε άλλο. Θα μπορούσε να πουλάει παντόφλες που θα έπλεκε, χόρτα που θα μάζευε, έπιπλα που δεν χρειάζεται πια ή που έφτιαξε από ξύλα που μάζεψε στη θάλασσα, ηλεκτρονικά προγράμματα, κουτάβια που γέννησε η σκύλα του, θα μπορούσε να μαστορεύει ή να καθαρίζει ή να διδάσκει ή να κρατάει παιδιά ή να φροντίζει ηλικιωμένους. Θα μπορούσε να πουλάει οποιοδήποτε προϊόν και να προσφέρει οποιαδήποτε υπηρεσία για την οποία θα είχε τα νόμιμα προσόντα. Χωρίς έναρξη στην εφορία, χωρίς 10.000 ΚΑΔ, δηλώσεις μεταβολής επαγγελματικής δραστηριότητας, ΕΦΚΑ, επιμελητήρια και δεν συμμαζεύεται. Με μια απλή απόδειξη σε οποιοδήποτε χαρτί εις διπλούν που θα είχε το ΑΦΜ του πωλητή, το ΑΦΜ του αγοραστή και την υπογραφή και των δύο. Ή με ηλεκτρονική απόδειξη υπογεγραμμένη ηλεκτρονικά επίσης. Και στο τέλος του χρόνου θα δήλωνε το συνολικό του εισόδημα από όλες τις πηγές, χωρίς διαφορετικό καθεστώς φορολόγησης για κάθε μία. Ο φόρος θα ήταν για όλα γραμμικός (flat tax) μεταξύ 12% και 15%, o γενικός ΦΠΑ θα ήταν 15% (και 7% - 9% "χαμηλός” στα είδη πρώτης ανάγκης) και ΚΑΘΕ απόδειξη θα αναγνωριζόταν ως έξοδο και θα εξέπιπτε από το φορολογητέο εισόδημα, έτσι ώστε ο αγοραστής να έχει κίνητρο να ζητάει αποδείξεις από τους πάντες και η φοροδιαφυγή να μηδενιστεί, διότι θα καθίστατο ασύμφορη.
Θα αποφάσιζε ο ίδιος ο πολίτης ποιες ασφαλιστικές υπηρεσίες θα αγόραζε από την ελεύθερη αγορά, ξεχωριστά για παροχές υγείας και ξεχωριστά για σύνταξη, ανάλογα με τις ανάγκες του, και το κράτος απλώς θα φρόντιζε να τηρείται το νομικό και θεσμικό πλαίσιο που θα ίσχυε για τους πάντες, όποιο επάγγελμα κι αν έκαναν. Έχει υπολογίσει κανένας το διαχειριστικό κόστος του Δημοσίου, όταν πρέπει, για παράδειγμα, να αποφασίσει ποιος είναι αγρότης και ποιος όχι;
- Πόσο κάνουν τα τερλίκια γιαγιά;
- 10 ευρώ παιδάκι μου.
- Δώσε μου δυο ζευγάρια και μία απόδειξη.
Τόσο απλά, τόσο αποτελεσματικά.
Η κρατική υπερρύθμιση δεν οδηγεί μόνο 90χρονες στο κρατητήριο, αλλά ολόκληρη την Οικονομία σε θανατική καταδίκη.
capital.gr
Αν η Ελλάδα ήταν μια σοβαρή φιλελεύθερη χώρα, ο κάθε πολίτης θα είχε, με τη γέννησή του, τον προσωπικό του αριθμό, όπως ο Social Security Number στις ΗΠΑ. Έναν και μοναδικό, και ως ταυτότητα και ως ΑΦΜ και ως οτιδήποτε άλλο. Θα μπορούσε να πουλάει παντόφλες που θα έπλεκε, χόρτα που θα μάζευε, έπιπλα που δεν χρειάζεται πια ή που έφτιαξε από ξύλα που μάζεψε στη θάλασσα, ηλεκτρονικά προγράμματα, κουτάβια που γέννησε η σκύλα του, θα μπορούσε να μαστορεύει ή να καθαρίζει ή να διδάσκει ή να κρατάει παιδιά ή να φροντίζει ηλικιωμένους. Θα μπορούσε να πουλάει οποιοδήποτε προϊόν και να προσφέρει οποιαδήποτε υπηρεσία για την οποία θα είχε τα νόμιμα προσόντα. Χωρίς έναρξη στην εφορία, χωρίς 10.000 ΚΑΔ, δηλώσεις μεταβολής επαγγελματικής δραστηριότητας, ΕΦΚΑ, επιμελητήρια και δεν συμμαζεύεται. Με μια απλή απόδειξη σε οποιοδήποτε χαρτί εις διπλούν που θα είχε το ΑΦΜ του πωλητή, το ΑΦΜ του αγοραστή και την υπογραφή και των δύο. Ή με ηλεκτρονική απόδειξη υπογεγραμμένη ηλεκτρονικά επίσης. Και στο τέλος του χρόνου θα δήλωνε το συνολικό του εισόδημα από όλες τις πηγές, χωρίς διαφορετικό καθεστώς φορολόγησης για κάθε μία. Ο φόρος θα ήταν για όλα γραμμικός (flat tax) μεταξύ 12% και 15%, o γενικός ΦΠΑ θα ήταν 15% (και 7% - 9% "χαμηλός” στα είδη πρώτης ανάγκης) και ΚΑΘΕ απόδειξη θα αναγνωριζόταν ως έξοδο και θα εξέπιπτε από το φορολογητέο εισόδημα, έτσι ώστε ο αγοραστής να έχει κίνητρο να ζητάει αποδείξεις από τους πάντες και η φοροδιαφυγή να μηδενιστεί, διότι θα καθίστατο ασύμφορη.
Θα αποφάσιζε ο ίδιος ο πολίτης ποιες ασφαλιστικές υπηρεσίες θα αγόραζε από την ελεύθερη αγορά, ξεχωριστά για παροχές υγείας και ξεχωριστά για σύνταξη, ανάλογα με τις ανάγκες του, και το κράτος απλώς θα φρόντιζε να τηρείται το νομικό και θεσμικό πλαίσιο που θα ίσχυε για τους πάντες, όποιο επάγγελμα κι αν έκαναν. Έχει υπολογίσει κανένας το διαχειριστικό κόστος του Δημοσίου, όταν πρέπει, για παράδειγμα, να αποφασίσει ποιος είναι αγρότης και ποιος όχι;
- Πόσο κάνουν τα τερλίκια γιαγιά;
- 10 ευρώ παιδάκι μου.
- Δώσε μου δυο ζευγάρια και μία απόδειξη.
Τόσο απλά, τόσο αποτελεσματικά.
Η κρατική υπερρύθμιση δεν οδηγεί μόνο 90χρονες στο κρατητήριο, αλλά ολόκληρη την Οικονομία σε θανατική καταδίκη.
capital.gr
*Ο κ. Θάνος Τζήμερος είναι πρόεδρος του κόμματος "Δημιουργία, ξανά!" και περιφερειακός σύμβουλος Αττικής
